Breuklijnen in Brabant

In welke mate verschillen Brabantse gemeenten en regio’s van elkaar op gebied van arbeidsmarkt, inkomen en vermogen, leefbaarheid en veiligheid, gezondheid en welzijn, vertrouwen en sociale cohesie? En welke kenmerken van mensen en hun woonlocatie (geslacht, leeftijd, herkomst, opleiding en stedelijkheid) vormen de grootste scheidslijn – en in hoeverre wijkt Brabant hierin af van het Nederlandse gemiddelde? In opdracht van BrabantKennis onderzoekt Atlas Research deze vragen.

Er lijkt binnen Noord-Brabant sprake te zijn van een driedeling tussen steden, een ‘arm’ en een ‘rijk’ ommeland. Het westelijke deel van Noord-Brabant scoort op veel thema’s ongunstiger dan het oostelijke deel. Ten opzichte van het oostelijke deel van de provincie zijn er in het westen van Noord-Brabant onder andere minder banen binnen acceptabele reistijd beschikbaar, is er meer werkloosheid en voelen mensen zich vaker minder gezond. In het oostelijke deel van de provincie is het verschil tussen ‘stad’ en ‘ommeland’ groter: het zijn vooral de niet-stedelijke gemeenten die steeds aan het lange eind trekken. Hier wonen relatief veel vermogende mensen, voelen mensen zich gezonder, is de leefbaarheid het gunstigst en is de sociale samenhang groter.

In lijn met de (internationale) literatuur is opleidingsniveau een belangrijke scheidslijn in Brabant. Hiernaast is leeftijd een scheidslijn die in Brabant groter lijkt te zijn ten opzichte van het landelijk gemiddelde. Ook andere persoonskenmerken zoals geslacht en migratieachtergrond laten op een of meerdere thema’s scheidslijnen zien.