Sijpelt het door in de aantrekkelijke stad?

Van 2012 tot en met 2014 is door een consortium van de Universiteit Groningen, Cambridge University, Atlas Research en de steden Arnhem, Delft, Haarlem, Leeuwarden en Zaanstad in het kader van het Platform31 onderzoeksprogramma ‘Kennis voor krachtige Steden’ onderzoek gedaan naar het fenomeen trickle down. In dit artikel worden de belangrijkste resultaten uit dat onderzoek gepresenteerd.

Steden met meer hoogopgeleiden bieden meer kansen voor laagopgeleiden. En meer kans op werk voor de lager opgeleiden in de stad hangt samen met een lagere werkloosheid onder die laagopgeleiden. Die samenhang is echter kleiner dan verwacht. Dat komt onder andere door verdringing: mensen die onder hun niveau werken, en zo de lager opgeleiden van de arbeidsmarkt verdringen. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit dit artikel over het trickle–down effect in de aantrekkelijke stad.

Sinds het begin van deze eeuw en sinds het verschijnen van een aantal populaire studies, waarin werd beweerd dat hoger opgeleiden afkomen op de aantrekkelijke stad, en in hun kielzog economische voorspoed en werkgelegenheid meebrengen, investeren Nederlandse steden massaal in het aantrekken van die hoger opgeleiden. Het idee hierachter is dan onder andere door bestedingseffecten er meer banen voor laagopgeleiden ontstaan in steden waar relatief veel hoogopgeleiden wonen. Hierdoor zouden de kansen op de arbeidsmarkt voor lager opgeleiden groot zijn in steden die veel hoogopgeleiden aan zich weten te binden.

De praktijk blijkt echter weerbarstiger. Ook in de meest aantrekkelijke steden in ons land is de werkloosheid onder lager opgeleiden nog behoorlijk hoog. De vraag is dan ook: sijpelt het eigenlijk wel door in de aantrekkelijke stad? Of zijn er belemmeringen waardoor het ergens stokt?